بررسی رابطه توانمندی روان شناختی با رضایت شغلی در نیروهای مختلف نظامی

مقدمه: نیروهای انسانی به عنوان کلیدی ترین عنصر در موفقیت یا عدم موفقیت یک سازمان نقش اساسی دارند و تردیدی نیست که شکوفایی هرجامعه ای در بهبود و پرورش منابع انسانی آن نهفته است. یکی از مفاهیمی که در راستای بالندگی منابع انسانی مطرح است، رضایت شغلی و توانمندی روانشناختی کارکنان است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین توانمندی روان شناختی با رضایت شغلی در نیروهای مختلف نظامی بود. روش بررسی: به این منظور300 نفر از کارکنان نیروهای مسلح (سپاه، ارتش و نیروی انتظامی) از جامعه مورد نظر به روش نمونه گیری در دسترس، انتخاب و پرسشنامه های استاندارد رضایت شغلی (jdi) و پرسشنامه استاندارد توانمندی روان شناختی اسپریتزر در اختیار آنها قرار داده شد تا تکمیل نمایند. سپس داده های به دست آمده به کمک نرم افزارspss نسخه 16 و با استفاده از شاخص های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های پژوهش حاضر نشان داد که بین رضایت شغلی و تمامی مؤلفه های توانمندی روان شناختی در سطح (001/0p=) ارتباط مثبت معنی داری وجود داشت. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نتایج نشان داد که از بین متغیرهای پیش بین،توانمندی روانشناختی کل اولین و مهمترین متغیر در پیش بینی رضایت شغلی است وتوانست 78% از واریانس متغیر ملاک را پیش بینی کند. سپس متغیرهای معنی دار بودن، تأثیر گذاری و شایستگی به ترتیب وارد معادله شده و به ترتیب 81، 82 و 83% از واریانس متغیر ملاک (رضایت شغلی) را تبیین نمودند. بحث و نتیجه گیری:نتایج مطالعه نشان داد که هر اندازه توانمندی روانشناختی (و مؤلفه های آن) در کارکنان نظامی بالاتر باشد به همان میزان رضایت شغلی در آنان افزایش می یابد و بالعکس.